De STCV-vingerafdruk

Naast meer vertrouwde bibliografische gegevens zoals titels, auteurs, drukkers, uitgevers en dergelijke meer bevatten de STCV-beschrijvingen ook een aantal minder gekende elementen. Vooral de vingerafdruk roept wel eens vragen op bij gebruikers. Daarom volgt hier een korte toelichting. De meer gedetailleerde uitleg vind je in onze digitale handleiding.

Wat is deze vingerafdruk?

De vingerafdruk is een unieke identificatieformule die wordt opgesteld voor elke editie die in de databank beschreven wordt. Aan de hand van deze formule kunnen bijvoorbeeld zeer sterk gelijkende, maar toch verschillende edities van elkaar onderscheiden worden of kan een boek waarvan de titelpagina ontbreekt via identificatie van de vingerafdruk toch als een exemplaar van een al beschreven editie geïdentificeerd worden. Er zijn verschillende methodes om een dergelijke identificatieformule op te stellen. De STCV past de methode toe die voor de STCN ontwikkeld werd en die ondertussen op meer dan overtuigende wijze haar degelijkheid en gebruiksvriendelijkheid heeft bewezen.

Hoe wordt deze vingerafdruk opgesteld?

De vingerafdruk maakt gebruik van de signaturen die in handgedrukte boeken onderaan de bladzijden aan de recto-zijde terug te vinden zijn. Deze signaturen duiden aan tot welke katern een bepaald blad behoorde en welke plaats het blad in de katern had. Ze bestaan daarom meestal uit een (letter)teken gevolgd door een cijfer. Signatuur 'C3' wijst er bv. op dat het blad het derde blad is van de C-katern. Om de vingerafdruk te bepalen, wordt op verschillende plaatsen in het werk gemeten welke (letter)tekens er onmiddellijk boven deze signaturen zijn afgedrukt. Waar deze metingen moeten gebeuren, wordt bepaald door het regelwerk. De plaats van opname wordt aangegeven door een indicator. Deze combinaties van indicator, signatuur en de (letter)tekens worden in een vaste vorm weergegeven en voorafgegaan door een jaar-formaat-code die het publicatiejaar en het bibliografische formaat van de editie samenvatten. Zo verkrijgt men een formule met een vaste vorm die eenvoudig vergeleken kan worden met nieuwe exemplaren die aan de databank moeten worden toegevoegd.

Een voorbeeld

170404 - # b1 A2 co : # b2 Q3 hem.

Zulke vingerafdruk vind je terug in een STCV-beschrijving na het hoofdje 'Vingerafdruk'. Hoe kan je dit nu lezen?

De jaar-formaat-code vooraan geeft aan dat het om een editie gaat uit 1704 (1704) die gedrukt werd in quarto-formaat (04). Elke opgemeten combinatie wordt in de STCV (niet in de STCN) om technische redenen voorafgegaan door een '#' dat verder van geen belang is. Het voorbeeld heeft dus twee combinaties. De indicator 'b1' verwijst naar de eerste signatuur van het hoofdwerk van een boek. Daar staat dus de signatuur 'A2' en net boven deze signatuur staan de letters 'co'. Een tweede combinatie werd opgemeten op het laatste gesigneerde blad van het hoofdwerk (indicator 'b2'). Daar staan net boven de signatuur 'Q3' de letters 'hem'.