| Samenvatting | De auteur wil met dit essay de publieke en private actoren binnen de cultureel erfgoedsector aansporen om kleur te bekennen over publiek-private samenwerking in de sector. Publiek-private samenwerking inzake cultureel erfgoed staat nog in de kinderschoenen. Om die reden is een verkenning nodig van de technieken om het huidige eenrichtingverkeer tussen publieke en private partijen te doen groeien tot volwaardige en wederkerige relaties.
Het essay omvat een verkenning vanuit de perspectieven van recht en cultuurmanagement. Mogelijkheden tot creatief ondernemerschap in de sector van het roerend cultureel erfgoed worden toegelicht aan de hand van de voorbeelden van private kunstverzamelingen, kunstdepots en kunstenaarsarchieven. Het besluit luidt dat verbeterde juridische en fiscale maatregelen slechts als hefboom voor publiek-private samenwerking zullen werken als alle partijen de juiste ingesteldheid hebben gevonden. Daartoe vormt dit essay een aanzet.
|
|---|
